مردی از بنی تمیم که عبدالله بن حوزه نام داشت و از دشمنان
امام حسین(ع) در کربلا به شمار می رفت در برابر امام(ع) قرار
گرفت و فریاد می زد.
حضرت فرمود: چه می خواهی؟
با جسارت و بی شرمی گفت: می خواهم تو را به آتش خبر دهم.
امام(ع) فرمود: هرگز! من نزد پروردگاری مهربان می روم آنگاه سوال
او کیست؟
یارانش گفتند: او ابن حوزه است.
امام(ع) دستهای خود را به آسمان بلند کرد و گفت: خداوندا! او را به
آتش واصل گردان.
بلافاصله اسب ابن حوزه بنای چموشی گذارد و او را از پشت خود انداخت
به طوری که پای چپش در رکاب بند بود و پای راستش واژگونه شده بود.
مسلم ابن عوسجه به پیش تاخت و پای راست او را قطع کرد.
آنگاه اسب ابن حوزه به اطراف دوید و سر او را به هر سنگ و کلوخ و درختی
می کوبید تا هلاک شد و به جهنم واصل گردید.
(نفس المفهوم، ص 327)
:: بازدید از این مطلب : 819
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2